بدو بیا فضولی

وقتی این وبلاگ رو ساختیم دقیقا سوم راهنمایی بودیم و حالا...

هر کسی سرش به کار خودش گرمه و درسامون سخت شده

از هم جدا شدیم ولی همیشه با هم هستیم مخصوصا دوستای عشقم سارا و ملیکا

شاید نتونیم زود به زود پست بذاریم ولی بلاخره اش میایم

دعا کننین یه روزی بیایم و اینجا رتبه های کنکورمونو گذاشته باشیم

برای همه آرزوی موفقیت دارم

نازنین

ولی میدونم هر چی باشه قابل تحمله

خوب اول برد زیبای تیم والیبال ایران رو تبریک میگم ولی خدایی خیلی بازی قشنگی بود

(حالا خوبه اولین بازیی بود که انقد جدی نیگا کردمااا)

خوب بگذریم

من اومدم یه سلام و علیکی کرده باشم و اگر راجع به تغییرات نظری دارین خواهش میکنم بگین که رسیدگی شه

از همه ی دوستانی هم که نظر های مفید گذاشتن تشکر میکنم

با درود فراوان...دلم تنگ شده بود برا اینجا!

صمیمانه انتخاب president منتخب:دکتـر روحانـــــی عزیز رو به مردم فهیم ایران تبریک میگیم!

صعود ایران به جام جهانی که باعث شد ملتی شاد بشن هم تبریک عرض میکینم!

البته ما شانس نداریم که مثلا با آلمان و اسپانیا و پرتقال هم گروه میشم اونوقته که به طور مقتدرانه تو گروه آخر میشیم!:)

با آرزوی بهترین ها برای همه!مخصوصا بچه های نویسنده خودمون!"هرچی آرزوی خوبه مال شما"

_________________

پ.ن+اینجا یه خورده غم زده شده به نظرم!میخوام قالب گل گلی صورتی, جواد بزارم!موافقاش لایـک!:)

میدونم که نازنین و ملیکا کاملا موافقن!:)) راستی نارنجی کجاست!:دی

بفهمد کـــہ دلت براي چيزهاے کوچکش تنگــ شده استــ

بفهمد کـــہ دِلتــ براے قَدمــ زدن زيرِ باران...

هميشه بايد کسي باشد

هميشه...

پا به پای کودکی هایم بیا
کفش هایت را به پا کن تا به تا

قاه قاه خنده ات را ساز کن
باز هم با خنده ات اعجاز کن
...
پا بکوب و لج کن و راضی نشو
با کسی جز عشق همبازی نشو

بچه های کوچه را هم کن خبر
عاقلی را یک شب از یادت ببر

خاله بازی کن به رسم کودکی
با همان چادر نماز پولکی

طعم چای و قوری گلدارمان
لحظه های ناب بی تکرارمان

مادری از جنس باران داشتیم
در کنارش خواب آسان داشتیم

یا پدر اسطوره دنیای ما
قهرمان باور زیبای ما

قصه های هر شب مادربزرگ
ماجرای بزبز قندی و گرگ

غصه هرگز فرصت جولان نداشت
خنده های کودکی پایان نداشت

هر کسی رنگ خودش بی شیله بود
ثروت هر بچه قدری تیله بود

ای شریک نان و گردو و پنیر !
همکلاسی ! باز دستم را بگیر

مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست
آن دل نازت برایم تنگ نیست ؟

حال ما را از کسی پرسیده ای؟
مثل ما بال و پرت را چیده ای ؟

حسرت پرواز داری در قفس؟
می کشی مشکل در این دنیا نفس؟

سادگی هایت برایت تنگ نیست ؟
رنگ بی رنگیت اسیر رنگ نیست ؟

رنگ دنیایت هنوزم آبی است ؟
آسمان باورت مهتابی است ؟

هرکجایی شعر باران را بخوان
ساده باش و باز هم کودک بمان

باز باران با ترانه ، گریه کن !
کودکی تو ، کودکانه گریه کن!

ای رفیق روز های گرم و سرد
سادگی هایم به سویم باز گرد!

یک روز دوباره می آیم : این جمله را خودش گفت.
گفت که روزی می آید اما نگفت چه روزی!
او که قلبم را شکست و رفت روزی دوباره می آید.می آید و به منی که خسته و بی جانم ، جانی دوباره می دهد و دوباره خاطرات شیرین با هم بودنمان را زنده می کند،
می آید و دوباره خاکستر عشق را در دلم شعله ور میکند.
 به انتظار آن روز نشسته ام تا دوباره بیاید و به این قلب شکسته ام
سر و سامان دهد. می آید تا دوباره عاشقانه بر روی گونه مهربانش بوسه بزنم و دوباره به او
بگویم که دوستت دارم ای بهترینم. بیا که بدجور دلم هوای تو را کرده است… بیا که با یک دنیا محبت و عشق و یک عالمه دلتنگی و درد دل به استقبال تو خواهم آمد.
بیا که عشق بدون ما عشق نیست ، این دنیا بدون ما زیبا نیست.
او دوباره می آید تا شبهای تیره و تارم بعد از مدتها ستاره باران شود و
مهتاب مثل گذشته عاشقانه شبهای مرا نورانی کند.
به عشق آمدنت این روزهای تلخ بی تو بودن را با همه غم ها و غصه ها
و گریه هایش سپری میکنم تا دوباره روزی بیایی و به منی که خسته از
زندگی ام نفسی دوباره دهی. یک روز دوباره می آیم : این جمله را خودش گفت.
می آید و مرا عاشقتر می کند و آن لحظه است که دوباره من امیدواربه
زندگی می شوم و خوشبختی را در زندگی ام تضمین می کنم.
بیا عزیزم ، با اینکه قلبم را شکستی اما همچنان درهای قلبم همیشه به روی تو باز است، این قلبم به نام تو و تا ابد برای تو هست. بیا و دوباره اسیر قلب بی طاقت من شو ، بیا وارد همان قلبی شو که خودت آن را شکستی و  ویرانه کردی .. این ویرانه قلبم را که خودت با دستهای خودت ویرانه کردی آباد کن و دوباره مرا که همان کویر تشنه و بی جانم را  از باران عشقت سیراب کن.
یک روز دوباره می آیم :::: آری خودش گفت که روزی دوباره می آید.
می ترسم از عشق تو بمیرم اما روزی که تو می آیی را نبینم.
می ترسم آنقدر به انتظار بنشینم و نیایی و آخر سر دیگر مجالی برای دیدار با تو نباشد.
می ترسم از آن روزی که تو خواهی آمد و من دیگر نیستم..
آن لحظه هست که می فهمی از عشق تو مرده ام… آری از عشق تو مرده ام.
پس تا خون در رگهایم جاری است و جای قلبم  در نبود تو خالی است برگرد

آهنگ فوق العاده لحظه از آلبوم عاشقانــــه های احسان خواجه امیری... 

من به بودنش نیازمند شدم.

وقتی که دیگر رفت

من به انتظار آمدنش نشستم.

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد

من او را دوست داشتم.

وقتی او تمام کرد

من شروع کردم.

وقتی او تمام شد

من آغاز شدم.

و چه سخت است.

تنها متولد شدن

مثل تنها زندگی کردن است،

مثل تنها مردن !